Voedingssupplementen en additieven

Leestijd 5 minuten

Bijgewerkt - 22 oktober 2024

Consumenten willen dat voedingssupplementen vrij zijn van additieven. De industrie gebruikt echter graag verschillende additieven, zoals kleurstoffen of zoetstoffen, in haar eigen voordeel om de productie te vergemakkelijken en de economie te optimaliseren.

Af en toe vind je in drogisterijen, warenhuizen of tijdschriften reclamefolders met proefzakjes met een aansprekende reclameslogan, zoals "Ondersteun je spieren" met magnesiumcitraat als actief ingrediënt.

Als je niet naar de kleine lettertjes kijkt voordat je het inneemt, zul je verrukt zijn over de geboden voordelen en de inhoud van het zakje meteen opeten, ervan overtuigd dat je iets goeds voor je lichaam hebt gedaan.

Ingrediënten en additieven

Is dat niet hetzelfde?

Ingrediënten

Volgens de Duitse levensmiddelenwetgeving zijn ingrediënten verplicht op verpakte(!) voedingsmiddelen sinds 26 december 1983 - met een paar uitzonderingen - en omvatten ze afzonderlijke bestanddelen in afnemende volgorde van gewicht tot 2 %, die tijdens het productieproces aan het voedingsmiddel zijn toegevoegd. Ingrediënten onder 2 % hoeven in Duitsland niet te worden vermeld.

Een niet-declarabel subingrediënt is een ingrediënt dat geen functie (meer) vervult. Een voorbeeld: Carrageen wordt toegevoegd als emulgator om vet met water te mengen, bijvoorbeeld in room. In roomspinazie is de room (geëmulgeerd met carrageen) echter verwerkt en hoeft niet te worden gedeclareerd. De carrageen die in de room wordt gebruikt, heeft zijn functie al in de room vervuld en niet (meer) in de roomspinazie.

Of: Conserveringsmiddelen in een vruchtenbereiding van yoghurt hoeven ook niet te worden aangegeven als ze alleen de vruchtenbereiding conserveren, maar niet de yoghurt.

additieven

Additieven zijn stoffen die productieprocessen vereenvoudigen en kleur, smaak, consistentie of houdbaarheid op een gewenste manier beïnvloeden. In de EU zijn ongeveer 320 additieven geregistreerd en toegestaan onder zogenaamde E-nummers. Ze staan vermeld in Klassen met toevoegingen onderverdeeld.

De duivel in het detail

Maar zoals zo vaak zit het venijn in de details: de ingrediëntenlijst bevat een hele reeks stoffen die allesbehalve heilzaam en bevorderlijk voor de gezondheid zijn. In het bovenstaande voorbeeld is E953 (Isomalt), E1400 (Maltodextrine), E952 (Cyclamaat), E954 (Natriumsaccharine), alle kunstmatige zoetstoffen en E101 (Riboflavine) als kleurstof. Maar ook andere ontwerperstoffen, zoals E202 (Kaliumsorbaat) leiden tot onaangename huidirritaties.

E101 (riboflavine)

Riboflavine, ook bekend als Lactoflavine bekend als vitamine B, wordt kunstmatig geproduceerd, onder andere door genetische manipulatie, in tegenstelling tot de vitamine B die van nature voorkomt.

De mogelijke aanwezigheid van aluminium in kunstmatig geproduceerde voedselkleurstoffen is zorgwekkend, omdat het de darmfunctie kan verstoren door het natuurlijke microbioom (darmbacteriën) te wijzigen en zo het immuunsysteem kan verzwakken. Het kan ook de ontwikkeling van dementie bevorderen en de vruchtbaarheid schaden door de vrouwelijke geslachtshormonen (het zogenaamde metaaloestrogeen) aan te tasten.

E200 (sorbinezuur), E201 (natriumsorbaat), E202 (kaliumsorbaat), E203 (calciumsorbaat)

Sorbinezuur, natrium-, kalium- en calciumsorbaat worden synthetisch geproduceerd en gebruikt als conserveringsmiddel. Kaliumsorbaat komt van nature voor in het onrijpe fruit van lijsterbessen, terwijl sorbinezuur over het algemeen wordt aangetroffen in bladluizen, lijsterbessen en wijn.

Ze worden gebruikt als conserveermiddel in medicijnen, broodbeleg, dadels, ijsthee, ketchup, cosmetische producten, jam, mayonaise, olijven, remoulade, sap spritzers, siroop, sojasaus, tabak en wijn.

Normaal gesproken wordt kaliumsorbaat gemetaboliseerd als een vetzuur. Maar omdat een studie van Sevcan Mamur e.a. uit 2009 dat kaliumsorbaat een genotoxisch effect heeft op lymfocyten en een vermindering van de bacteriële diversiteit van de darmflora veroorzaakt in dierproeven. Overgevoeligheid, zoals het optreden van netelroos, werd ook in zeldzame gevallen waargenomen. Carcinogene effecten zijn aangetoond in vitro bij hoge doses.

Het gebruik van het chemisch verwante E201 (natriumsorbaat) is sinds 1998 verboden in de EU, omdat bewezen is dat er genetische schade kan ontstaan.

E551 (siliciumdioxide)

Siliciumdioxide wordt gebruikt als een lossingsmiddel of antiklontermiddel in de voedingsindustrie en in voedingssupplementen (voedingssupplementen) om klonteren te voorkomen.

Siliciumdioxide wordt ervan verdacht darmontsteking te veroorzaken, omdat het ontstekingsreactieve processen in de darm vrijmaakt. Hoewel dit alleen is aangetoond in laboratoriumtests op dendritische cellen van muizen door het onderzoeksteam onder leiding van de heer Hanspeter Nägeli van de Universiteit van Zürich, zijn studies naar deze effecten bij mensen nog niet afgerond.

Bovendien kan siliciumdioxide niet door het lichaam worden gemetaboliseerd en wordt het opgeslagen in organen. Het leidt onder andere tot ontstekingen, veroorzaakt verstoringen in de celstofwisseling en leidt tot vroegtijdige celveroudering.

E952 (cyclamaat)

Cyclamaat is ook een kunstmatig geproduceerde designer stof die niet wordt gemetaboliseerd maar onveranderd wordt uitgescheiden via de nieren. Dit leidt tot verontreiniging van drinkwater. Experimenten hebben aangetoond dat muizen aankomen in gewicht na inname van cyclamaat in hun drinkwater.
Toch hebben dierproeven veranderingen in de samenstelling van bacteriën in de darm aangetoond. Cyclamaat is in sommige landen verboden vanwege vermeende kankerverwekkende effecten.

E953 (Isomalt)

Isomalt wordt gemaakt van huishoudsuiker, is geclassificeerd als een designer zoetstof en mag in de voedingsindustrie worden gebruikt zonder enige maximale hoeveelheid. Omdat het op zichzelf niet voldoende zoet kan produceren, wordt het gebruikt in combinatie met andere kunstmatige zoetstoffen.
Omdat isomalt in grote hoeveelheden diarree kan veroorzaken, moet op het etiket van het voedingsmiddel staan: "Kan een laxerend effect hebben als het in grote hoeveelheden wordt geconsumeerd".

E954 (natriumsacharine)

Het gehalte aan natriumsacharine is in wezen identiek aan het bovenstaande. De grenswaarde voor gebruik in levensmiddelen ligt tussen 80 mg en 3 g per kilogram. Het optreden van urticaria is een gezondheidsprobleem. Sacharine en acesulfaam K zijn ook geclassificeerd als veroorzakers van DNA-beschadiging. De genotoxiciteit is hoger dan die van aspartaam.
Met betrekking tot afvalwatervervuiling moet worden opgemerkt dat tot op heden geen enkele rioolwaterzuiveringsinstallatie in staat is om deze kunstmatige zoetstof te verwijderen.

E967 (xylitol / berkensuiker)

Berkensuiker, bekend onder verschillende namen zoals xylitol, xylitol, pentanpentol (2R,3r,4S)-Pentan-1,2,3,4,5-pentol / xylo-1,2,3,4,5-pentanpentol), dient als suikervervanger en wordt niet gecategoriseerd als een koolhydraat zoals suiker, maar als een suikeralcohol.

Het moet geëtiketteerd worden in voedingsmiddelen met een gewicht van meer dan 10 % (laxerend effect bij overmatige consumptie), omdat het winderigheid en diarree kan veroorzaken.

Bovendien is er, net als bij sorbitol, een vergelijkbare suikeralcohol, het feit dat deze gefermenteerd wordt door darmbacteriën, wat enerzijds leidt tot de bovengenoemde ongewenste effecten, maar ook tot mogelijke intolerantie.

Recente studies in Duitsland en daarbuiten tonen een toename van trombose en infarcten bij 60 % (zie ook E968), zoals de studie van 07.2024 Xylitol is protrombotisch en geassocieerd met cardiovasculair risico.

E968 (Erythritol / Erythritol)

Erytritol is, net als Xylitol, sorbitol, mannitol is een suikeralcohol en moet daarom worden beschouwd als identiek wat betreft risico's en bijwerkingen.

Onderzoeken laten hetzelfde probleem zien met betrekking tot gezondheidseffecten. Bijvoorbeeld de Amerikaanse studie van 02.2023 De kunstmatige zoetstof erythritol en het risico op cardiovasculaire voorvallen.

E1400 (maltodextrine)

Maltodextrine is een kunstmatig geproduceerde designer substantie en kan, net als suiker, tandbederf veroorzaken. Bovendien is de glykemische index van 120 veel hoger dan 70 voor huishoudsuiker. Het kan ook leiden tot een verhoogd risico op diabetes, hart- en vaatziekten en zelfs vroegtijdig overlijden. In combinatie met de zoetstof sucralose (E955) kan maltodextrine obesitas bevorderen. Dierstudies hebben chronische darmontsteking aangetoond, zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa.

Een variant is de bestand tegen vertering Maltodextrine, dat niet door het lichaam wordt opgenomen.

Biobeschikbaarheid

We hebben het allemaal wel eens meegemaakt: je zit voor een verzegeld pakje kaas of worst en je krijgt het pakje maar niet open!

Het organisme ondergaat een soortgelijk lot met verschillende voedingssupplementen. Je neemt ze in, maar ze kunnen slechts gedeeltelijk door het lichaam worden opgenomen en verwerkt.

Het is daarom belangrijk dat alleen die preparaten van stoffen worden ingenomen die volledig en snel beschikbaar zijn voor gebruik door het lichaam, d.w.z. biologische beschikbaarheid verwijst naar de mate en snelheid waarmee een actief ingrediënt beschikbaar is in de bloedbaan.

Het werkzame bestanddeel: magnesiumcitraat

Hier wordt nu een vorm van magnesium aangeboden, namelijk magnesiumcitraat.

De volgende verbindingen worden voornamelijk gebruikt in magnesiumpreparaten:

• Magnesiumsulfaat
• Magnesiumoxide
• Magnesium tauraat
• Magnesiumcitraat
• Magnesiummalaat

Als men probeert Studies Wat betreft de biologische beschikbaarheid van magnesium, is gebleken dat magnesiumcitraat en magnesiumoxide de slechtste biologische beschikbaarheid hebben, terwijl magnesiummalaat voor de hoogste beschikbaarheid zorgt.

Conclusie

Eerst en vooral vormen voedingsadditieven en voedingssupplementen een economisch interessante mogelijkheid voor fabrikanten om hun verkoop te verhogen. In combinatie met effectieve marketing kunnen deze aanzienlijk worden verhoogd.

Wie ongecontroleerde reclameclaims gelooft, voldoet al snel aan de ambities van het bedrijf, maar draagt zelden bij aan zijn eigen gezondheid.

Het is daarom raadzaam om het onderwerp voedingssupplementen onder de loep te nemen en alleen producten te gebruiken die daadwerkelijk vrij zijn van toevoegingen en ingrediënten die niet schadelijk zijn voor de gezondheid en - in het geval van voedingssupplementen - een hoge biologische beschikbaarheid hebben.