Colloïdaal zilver – Hoeveel ppm?

Leestijd 2 minuten

Bijgewerkt - 7 juli 2024

Hoeveel ppm (delen per miljoen) moet colloïdaal zilver hebben om enerzijds bacteriedodend en anderzijds niet schadelijk te zijn?

Het volgende artikel gaat dieper in op deze vraag. Er zijn een aantal factoren die de bereikte concentratie beïnvloeden. Het is daarom essentieel om deze te kennen om uiteindelijk de beoogde concentratie te bereiken.

Welke apparaten geschikt zijn voor productie en waar je op moet letten bij het selecteren ervan is hier meer gedetailleerd beschreven.

Factoren

Er zijn verschillende factoren die allemaal invloed hebben op de concentratie van het gewenste zilverwater. De belangrijkste zijn

• Gedestilleerd water
• Geleiding van het gedestilleerde water
• Watertemperatuur
• Lengte en diameter van de elektroden
• Elektrode-afstand
• Diepte elektrode-onderdompeling
• Elektrode stroom

De volgende tabel toont - voor een gegeven elektrodenlengte van 80 mm en een dompeldiepte van 70 mm - na het invoeren van de gegevens in de gele velden, de hoeveelheid water in liters (gebruik een decimaalteken in plaats van een komma), de elektrodestroom in mA en de gewenste concentratie in ppm, de vereiste duur van de elektrolyse in minuten in het groene veld:

Welke concentratie?

De concentratie die als bruikbaar kan worden beschouwd, wordt verklaard door de eigenschappen van colloïdale oplossingen. Hoe hoger de concentratie, hoe waarschijnlijker het is dat de opgeloste deeltjes samenklonteren, waardoor hun oppervlakte en dus hun effectiviteit afneemt.

Over het algemeen worden concentraties van 10 ppm als de meest voorkomende beschouwd.

Om ook hier klontering te voorkomen, moet de elektrolyse echter direct worden uitgevoerd in de fles waarin de oplossing moet worden bewaard, omdat de fijn opgeloste deeltjes zich tijdens het decanteren weer aan elkaar kunnen binden.

Omdat zilver een lichtgevoelige stof is, moet het flesje gemaakt zijn van amberkleurig glas en moet het altijd in een luchtdichte verpakking bewaard worden. Schudden moet worden vermeden.
Een glazen pipet is de beste manier om de oplossing te verwijderen, omdat deze slechts een minimale mechanische beweging vereist.

Meetapparatuur voor het bepalen van de ppm

Er zijn veel goedkope apparaten beschikbaar voor het meten van geleidbaarheid of ppm, maar ze zijn allemaal ongeschikt voor het beoogde doel.

Om daadwerkelijk de exacte ppm te bepalen - wat nog steeds binnen redelijke kostengrenzen ligt - is een weegproces onder laboratoriumomstandigheden nodig voor elke afzonderlijke productierun.
De gebruikte elektroden worden voor en na de productie van een hoeveelheid colloïdaal zilverwater gewogen met een zeer nauwkeurige laboratoriumbalans. Het verschil in gewicht tussen het initiële gewicht en het gewicht na productie vertegenwoordigt het zilver dat in oplossing is gegaan.

Een andere zeer nauwkeurige methode is de ICP-spectroscopie (inductief gekoppeld plasma). Vanwege de prijs beschikken echter alleen gespecialiseerde laboratoria over dit type meettechnologie.

Waarschuwing

Zilver is geen natuurlijk spoorelement van het menselijk lichaam. Het kan niet volledig worden afgebroken, maar blijft opgeslagen in alle organen van het lichaam. Slechts een zeer klein deel wordt afgebroken en uitgescheiden via de lever en nieren.

Dit leidt tot zilververgiftiging, die veel verschillende vormen kan aannemen en onomkeerbaar is.

De opname van zilver via de huid moet ook niet onderschat worden. Een handbad kan bijvoorbeeld snel leiden tot Dyhidrose die zich manifesteert als een uitgebreide uitslag met jeukende en huilende puisten en een langdurige genezingsfase met regeneratie van het hele huidoppervlak.