Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Γεννήτριες κολλοειδών

  • από
Χρόνος ανάγνωσης 4 λεπτά

Ενημέρωση - Ιούλιος 30, 2024

Οι γεννήτριες κολλοειδών έχουν γίνει πρόσφατα όλο και πιο δημοφιλείς. Αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα, την ασφάλεια και την τιμή τους.

Οι γεννήτριες κολλοειδών προσφέρονται σε τιμές που κυμαίνονται από περίπου 60 ευρώ έως λίγο κάτω από 300 ευρώ, ενώ τα "κιτ" μέσω οδηγιών βίντεο στο YouTube είναι πιθανό να αντιπροσωπεύουν μια υλική αξία περίπου 10 ευρώ.

Είναι λογικό να απεικονίσουμε τη λειτουργία αυτών των "γεννητριών" σε φυσικό επίπεδο, προκειμένου να κατανοήσουμε ποιοι μηχανισμοί συνδέονται και επηρεάζουν την ποιότητα του κολλοειδούς.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των συσκευών;

Οι απλούστερες και φθηνότερες κατασκευές κυμαίνονται από ακροδέκτες λάμψης με δύο συνδεδεμένα ηλεκτρόδια και καλώδια σε ένα βυσματικό τροφοδοτικό με σταθερή τάση 15V στα 100 mA, σε περιβλήματα που περιέχουν αυτά τα εξαρτήματα και έχουν κάπως πιο συμπαγή εμφάνιση, αλλά και συσκευές που διαθέτουν αυτόματη ρύθμιση τάσης και ρεύματος που παρακολουθείται από μικροεπεξεργαστή, συμπεριλαμβανομένης μιας οθόνης που δείχνει τις επιλεγμένες ρυθμίσεις, τιμές ηλεκτρικής αγωγιμότητας / ppm, ανίχνευση σχηματισμού δενδριτών και αντίστοιχη εναλλαγή ηλεκτροδίων κ.λπ.

Τότε θα πρέπει να γίνει σαφές ότι - έτσι απλά - δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί σταθερά υψηλή ποιότητα στο τελικό προϊόν και ότι τα φθηνά προϊόντα που κατακλύζουν την αγορά δεν αποτελούν εγγύηση ούτε για την ασφάλεια ούτε για τον υπεύθυνο χειρισμό αυτού του υλικού, για να μην αναφέρουμε τις αντίστοιχες εγκρίσεις. Ωστόσο, αυτές ακριβώς είναι που θα πρέπει να παρέχουν στον τελικό πελάτη τη βασική ασφάλεια.

Ακόμα και το αυτοκόλλητο CE δεν αποτελεί εγγύηση πραγματικής συμμόρφωσης, εκτός εάν ένας επώνυμος μηχανικός δοκιμών δηλώσει με αποκλειστική του ευθύνη και με νομικά δεσμευτικό τρόπο σε συνοδευτική επιστολή που επισυνάπτεται στο προϊόν ότι το προϊόν με την ονομασία (όνομα), (αριθμός σειράς) συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των προτύπων και των οδηγιών 89/336/ΕΟΚ Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα DIN EN 61326, έκδοση:2002-03, Electrical apparatus for I&C laboratory use - EMC requirements (IEC 61326:1997 + A1:1998 + A2:2000), γερμανική έκδοση EN 61326:1997 + A1:1998 + A2:2001 72/23/ΕΟΚ Οδηγία του Συμβουλίου για την εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τις ηλεκτρικές συσκευές που προορίζονται για χρήση εντός ορισμένων ορίων τάσης DIN EN Πρίζες ηλεκτροδίων 61010-1, Έκδοση:2002-08 Απαιτήσεις ασφαλείας για ηλεκτρικές συσκευές μέτρησης, ελέγχου, τροφοδοσίας, ελέγχου ηλεκτροδίων και εργαστηριακής χρήσης 1: Γενικές απαιτήσεις (IEC 61010-1:2001), Γερμανική έκδοση EN 61010-1:2001 και τις εκθέσεις δοκιμών που ερευνήθηκαν και επομένως συμμορφώνεται με τις διατάξεις. Ακολουθεί η πλήρης νομικά δεσμευτική διεύθυνση, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων επικοινωνίας και του αριθμού σήμανσης ΑΗΗΕ σύμφωνα με την οδηγία 2002/96/ΕΚ.

Δεν θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι το αγορασμένο προϊόν συνοδεύεται επίσης από ένα κατάλληλο τιμολόγιο, καθώς και από τους όρους εγγύησης και τις νόμιμες πληροφορίες εγγύησης και ακύρωσης/επιστροφής (για ηλεκτρονικές αγορές) - υποθέτοντας μια ορισμένη σοβαρότητα της εταιρείας.

Μια συσκευή που παράγει καθορισμένες συγκεντρώσεις μέσω ρυθμιζόμενων τιμών ppm/mg διατίθεται στο εμπόριο από διάφορους προμηθευτές με την κοινώς χρησιμοποιούμενη ονομασία "CM2000" ή "CM2000 S".

Οι προμηθευτές που προσφέρουν συσκευές ως "μεταχειρισμένες" χωρίς άδειες χρήσης και δεν παρέχουν ούτε τιμολόγιο ούτε οδηγίες χρήσης ενεργούν αδίστακτα από άποψη υγείας και δεν είναι μόνο αμφισβητήσιμοι από τη φορολογική νομοθεσία ...

Μελέτες

Μια μελέτη σχετικά με τις πρακτικές μάρκετινγκ (στη Φινλανδία) διεξήχθη σε συνεργασία με το Σχολή Φαρμακευτικής/Τοξικολογίας, Σχολή Επιστημών Υγείας, Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Φινλανδίας, Kuopio από το Φινλανδικό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας, Kuopio, Φινλανδία και είναι εδώ διαθέσιμο σε πλήρες κείμενο.

Μια άλλη μελέτη στο Πλήρες κείμενο ασχολείται με τις ως επί το πλείστον λανθασμένες πληροφορίες για τα προϊόντα που παρέχουν οι κατασκευαστές διαλυμάτων κολλοειδούς αργύρου και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων δίνονται παραπλανητικές πληροφορίες για τα προϊόντα.

Αυτά τα Μελέτη, που δυστυχώς δεν είναι διαθέσιμο σε πλήρες κείμενο, ασχολείται με την από του στόματος εφαρμογή κολλοειδούς αργύρου και την επίδρασή του στον οργανισμό. Το έργο μπορεί να διαβαστεί ως εξής Έντυπη έκδοση μπορεί να ληφθεί.

Βασικά στοιχεία

Κολλοειδή

Τι είναι ένα κολλοειδές; Ένα κολλοειδές είναι ένα ηλεκτρικά φορτισμένο, αμοιβαία απωθητικό σωματίδιο (μεγέθους 1 nm ... 1 μm, εύρος μεγέθους αρκετών μορίων και των περισσότερων ιών- συνιστώμενο μέγεθος σωματιδίων για τον άργυρο 5 ... 10 nm), τα οποία είναι λεπτότατα διασκορπισμένα στο μέσο διασποράς (υγρό, αέριο ή στερεό) και δεν βυθίζονται στον πυθμένα. Το γάλα ή το αίμα είναι επίσης κολλοειδή.

Τα κολλοειδή μπορούν να παραχθούν με διάφορους τρόπους. Οι λεγόμενες "γεννήτριες" χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ιόντων κατά τη διαδικασία της ηλεκτρόλυσης. Ηλεκτρόδια φορτισμένα με συνεχές ρεύμα προκαλούν την εναπόθεση ιόντων (άργυρος -> ιόντα αργύρου, χρυσός -> ιόντα χρυσού κ.λπ.). Τα κολλοειδή μπορούν επίσης να παραχθούν σε μύλους κολλοειδών ή χημικά από κονιοποιημένα υλικά.

Η ποσότητα των ιόντων που εναποτίθενται εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από την τάση που χρησιμοποιείται στα ηλεκτρόδια, το ρυθμισμένο ρεύμα και τη διάρκεια της διαδικασίας ηλεκτρόλυσης.

Ηλεκτρόλυση

Η ηλεκτρόλυση είναι η διαδικασία της αντίδρασης οξειδοαναγωγής (αναγωγής-οξείδωσης) που προκαλείται από συνεχή τάση, η ανταλλαγή ηλεκτρονίων μεταξύ δύο μέσων αντίδρασης (π.χ. άργυρος και νερό). Το αναγωγικό μέσο (άργυρος) οξειδώνεται και απελευθερώνει ηλεκτρόνια, ενώ το οξειδωτικό μέσο (νερό) δέχεται τα ηλεκτρόνιά του.

Τα διαλύματα που παρασκευάζονται κατ' αυτόν τον τρόπο με "γεννήτριες", εφόσον αποθηκεύονται σωστά (ασημένια -> σκούρα γυάλινη φιάλη, σφραγισμένη και φυλασσόμενη στο σκοτάδι), διατηρούν γενικά την αποτελεσματικότητά τους για περίπου τρεις μήνες.

Μια άλλη διαδικασία παραγωγής, η διαδικασία Bredig (πλάσμα υψηλής τάσης) (τάσεις περίπου 10 kV) επιτρέπει τη διατήρηση της διάρκειας ζωής έως και ένα έτος. Σε αυτή τη διαδικασία, τα δύο ηλεκτρόδια (αργύρου) τοποθετούνται σε απόσταση μεταξύ τους που επιτρέπει τη δημιουργία ηλεκτρικού τόξου όταν εφαρμόζεται η υψηλή τάση και ο άργυρος εξατμίζεται σε θερμοκρασία 2.162 °C ώστε να συμπυκνωθεί στο νερό ως κολλοειδές σωματίδιο.

Επίδραση και συγκέντρωση

Ο άργυρος έχει βακτηριοκτόνο δράση και ως εκ τούτου χρησιμοποιείται για αποστείρωση. Η συγκέντρωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 ppm, ώστε να μεγιστοποιείται η επιφάνεια των λεπτότερων σωματιδίων που διασκορπίζονται στο νερό και να αποφεύγεται η συσσωμάτωση των σωματιδίων λόγω των υψηλών συγκεντρώσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της αποτελεσματικής επιφάνειας και ο πραγματικός σκοπός ακυρώνεται.

Δεδομένου ότι δεν είναι δυνατή η μέτρηση των ppm σε οικιακές συνθήκες και ότι η ηλεκτρόλυση εξαρτάται από το ρεύμα, την ποσότητα του νερού και τη διάρκεια, η επιτευχθείσα συγκέντρωση μπορεί να εκτιμηθεί με τη βοήθεια ενός εδώ διαθέσιμα εργαλεία υπολογισμού.

Πρώτες ύλες

Η καθαρότητα του κολλοειδούς εξαρτάται από την καθαρότητα των ηλεκτροδίων που χρησιμοποιούνται. Η πηγή προμήθειας θα πρέπει να διαθέτει πιστοποιητικό ανάλυσης της πραγματικής καθαρότητας.

Ιατρικές πτυχές

Αν συνειδητοποιήσει κανείς ότι πολλά υλικά, εκτός από τα βαρέα μέταλλα, συμπεριλαμβανομένου του αργύρου, από το οποίο πρόκειται να παραχθεί ένα κολλοειδές διάλυμα, είναι ιχνοστοιχεία του ανθρώπινου σώματος, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι η προστιθέμενη ποσότητα είναι στοιχειώδους σημασίας. Εξάλλου, ο αμφιλεγόμενος Παράκελσος διακήρυττε ήδη γύρω στο 1527 ότι "Sola dosis facit venenum". (Μόνο η δόση κάνει το δηλητήριο).

Εν προκειμένω, κατά την παραγωγή κολλοειδών, εκτός από την ενίοτε ακόμη αμφιλεγόμενη αποτελεσματικότητα αυτών των κολλοειδών, πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για την τήρηση διαφόρων παραμέτρων, συμπεριλαμβανομένων των προαναφερθέντων, ώστε να μην επιτυγχάνονται συγκεντρώσεις υψηλότερες από τις προβλεπόμενες. Καθώς η μέτρηση των ppm συνεπάγεται μεγάλο εξοπλισμό και οικονομική δαπάνη, συνιστάται η τήρηση των τεκμηριωμένων οδηγιών του κατασκευαστή, εάν θέλετε να αποφύγετε τη ναυτία, τον εμετό, τη ζάλη, την αδυναμία, την κούραση κ.λπ. ως ενδείξεις υπερδοσολογίας.

Το συχνά αναφερόμενο σε σχέση με το κολλοειδές ασήμι Αργυρή (γκρίζος αποχρωματισμός του δέρματος μετά από κατάποση > 1g στοιχειακού αργύρου) λόγω συσσώρευσης στον οργανισμό με υπερβολική πρόσληψη διαλυμάτων κολλοειδούς αργύρου, επιβεβαιώνει το γεγονός που αναφέρει ο Παράκελσος στην αρχή, αλλά παραπέμπει στην περίπτωση ενός Αμερικανού που αναφέρεται στη βιβλιογραφία στην κατάποση αλάτων αργύρου.

Ωστόσο, η απορρόφηση του αργύρου μέσω του δέρματος, ως το μεγαλύτερο όργανο, δεν πρέπει να υποτιμάται και μπορεί, για παράδειγμα Δυσδρωσία η οποία εκδηλώνεται με ερυθρές περιοχές του δέρματος, κυρίως με φαγούρα και διαλείποντα σχηματισμό φλυκταινών, ιδίως στις πλευρές των δακτύλων, στις παλάμες και στα πέλματα των ποδιών (Podopompholyx). Οι φουσκάλες μπορεί να σκάσουν και να στάξουν, γεγονός που με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Το δέρμα γίνεται φολιδωτό κατά τη φάση της επούλωσης. Η κλινική εικόνα μπορεί να επεκταθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο δυσμορφιών στα νεογέννητα μωρά, εάν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης λαμβάνονταν διαλύματα κολλοειδούς αργύρου (άλατος).

Οι εναποθέσεις αργύρου (άλατος) στα όργανα, το κεντρικό νευρικό σύστημα, τους βλεννογόνους και το δέρμα είναι μη αναστρέψιμες. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν χρόνιο πόνο στην άνω κοιλιακή χώρα, διαταραχή της γεύσης, της βάδισης και της ισορροπίας, ζάλη ή επιληπτικές κρίσεις.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek