Συμπληρώματα διατροφής – πρόσθετα

Χρόνος διαβασματός 4 λεπτά

Ενημερώθηκε – 7 Σεπτεμβρίου 2023

Τα συμπληρώματα διατροφής προορίζονται για τη συμπλήρωση ιχνοστοιχείων, βιταμινών κ.λπ. που δεν υπάρχουν πλέον σε επαρκή μορφή στα τρόφιμα. Τα συμπληρώματα διατροφής περιέχουν συχνά πρόσθετα που απλοποιούν την παραγωγή για τη βιομηχανία και έτσι εξοικονομούν κόστος.

Συνολικά 406 πρόσθετα τροφίμων αναφέρονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αυτό δικτυακός τόπος παρατίθενται. Στην ερώτηση, εάν τα πρόσθετα τροφίμων είναι ασφαλή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει ότι μόνο όσοι κρίνονται ασφαλείς για την καθορισμένη χρήση έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο.

Με βάση τις πληροφορίες του κατασκευαστή για τη χημική σύνθεση, τη διαδικασία παραγωγής, τη μέθοδο ανάλυσης, την αναγκαιότητα χρήσης, την προβλεπόμενη χρήση και την τοξικολογία (μεταβολισμός, καρκινογόνος, γονοτοξικός, χρόνιος τοξικός, καθώς και διαταραχές γονιμότητας και εμβρυϊκής ανάπτυξης και άλλες σχετικές μελέτες, η EFSA Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων) καθορίζει την τιμή ADI (Acceptable Daily Intake), την αποδεκτή ημερήσια δόση Εάν δεν γίνει υπέρβαση αυτής της θεωρητικά καθορισμένης τιμής στο συγκεκριμένο τρόφιμο για τους επιδιωκόμενους σκοπούς, το πρόσθετο αξιολογείται ως ασφαλές κατά τον προσδιορισμό της ADI Πρόσληψης από πολλές. τρόφιμα που καταναλώνονται καθημερινά.

Η EFSA αναφέρει: «Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, τα πρόσθετα τροφίμων πρέπει να παρέχουν οφέλη στους καταναλωτές. ένζυμα και - αρώματα, υπό τον όρο ότι το πρόσθετο δεν χρησιμοποιείται για να συγκαλύψει τη χρήση ελαττωματικών πρώτων υλών ή ανθυγιεινών διεργασιών.»

Σε ποιο βαθμό οι θετικές ιδιότητες των προσθέτων για τον κατασκευαστή, όπως η απλοποίηση της παραγωγής, η εξοικονόμηση κόστους κ.λπ., είναι επίσης θετικές για το άτομο που καταναλώνει και τον οργανισμό του μπορεί να είναι αντικείμενο συζήτησης.

Τέτοια πρόσθετα χρησιμοποιούνται επίσης σε συμπληρώματα διατροφής (NEM). Ως παραδείγματα αναφέρονται πέντε πρόσθετα που χρησιμοποιούνται συχνά.

Διοξείδιο του τιτανίου – E171

Χρησιμοποιείται ως τεχνητό πρόσθετο Ε171 ή CI 77891, ή. PW6 ως χρωστική – λευκή – έγχρωμη).

Σε μια μελέτη του 2017 στο περιοδικό Nature, ερευνητές από τους Γάλλους Εθνικό Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών (INRA) ανέφερε ότι στους αρουραίους δόθηκε πόσιμο νερό εμπλουτισμένο με διοξείδιο του τιτανίου για 100 ημέρες. Η δόση αντιστοιχούσε σε αυτή που καταναλώνουν οι άνθρωποι καθημερινά μέσω των τροφίμων ή των καλλυντικών. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι αρχικά σχηματίζονται καλοήθεις όγκοι, οι οποίοι τελικά εξελίσσονται σε κακοήθεις.
Οι συγγραφείς αναφέρουν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης δεν μπορούν απαραίτητα να μεταφερθούν σε ανθρώπους.

Δεδομένου ότι το μέγεθος των σωματιδίων του διοξειδίου του τιτανίου μπορεί να είναι μικρότερο από 100 nm, το διοξείδιο του τιτανίου είναι επίσης διαπερατό στον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Οδηγεί σε οξειδωτικό στρες των κυττάρων και πυροδοτεί φλεγμονώδεις αντιδράσεις (χρόνιες πνευμονικές παθήσεις πηγή με ημερομηνία 25 Οκτωβρίου 2010) και είναι επίσης ικανή να βλάψει το γενετικό υλικό.

Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή (Επιστημονικές Υπηρεσίες) απάντησε στην τελευταία υπό τον αριθ. WD 9 – 3000 – 021/18 δηλώνοντας: «Καθώς ένας μικρός αριθμός μελετών έχει προτείνει πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στο αναπαραγωγικό σύστημα, η EFSA συνιστά τη διεξαγωγή περαιτέρω μελετών για την κάλυψη των υπαρχόντων κενών δεδομένων σχετικά με πιθανές επιπτώσεις στο αναπαραγωγικό σύστημα».

Σε ένα μελέτη Από τον Δεκέμβριο του 2020, τα πρόσθετα τροφίμων νανο-μεγέθους (χρωστικές E171, E172, E 174, E 175 και αντισυσσωματικό βοήθημα E551) εξετάστηκαν και αποδείχθηκε η πρόκληση γαστροτοξικότητας, ηπατικής τοξικότητας και νευροτοξικότητας.

Carrageenan E 407 / 407a

Το Carrageenan χρησιμοποιείται ως πηκτωματοποιητικός/πηκτικός παράγοντας, για παράδειγμα στην κρέμα, για να αποτρέψει την καθίζηση της κρέμας. Βρίσκεται σε σχεδόν 17.000 τρόφιμα (Ε 407a σε περίπου 80), ακόμη και σε προϊόντα που προορίζονται για βρέφη.

Από την άποψη της υγείας, το carrageenan, ένα πρόσθετο που παράγεται από κόκκινα φύκια (Furcellariaceae, Gigartinaceae, Hypneaceae, Solieriaceae) ή φύκια Eucheuma (E 407a - Eucheuma cottonii και spinosum), θεωρείται πολύ αμφιλεγόμενη.

Η EFSA συμβουλεύει κατά της λήψης καραγενάνης σε μωρά ηλικίας έως 3 μηνών και ζητά να διευκρινιστεί η «φλεγμονώδης νόσος του εντέρου στον άνθρωπο» καθώς και η υποψία για αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.

Η καραγενάνη είναι διαθέσιμη σε διάφορες παραλλαγές (π.χ. κ-(κάπα) καρραγενάνη, ι-(ιώτα) καρραγενάνη και λ-(λάμδα) καραγενάνη), οι οποίες με τη σειρά τους μπορεί να έχουν διάφορες, συμπεριλαμβανομένων καρκινογόνων, επιδράσεων (ειδικά εκείνων με μικρότερο μοριακό βάρος).
Γενικά, επιτρέπονται μόνο παραλλαγές με μεγαλύτερο μοριακό βάρος, αλλά αυτές μπορεί να περιέχουν αναλογία έως και 5 % από εκείνες με μικρότερο μοριακό βάρος.

Το πρόβλημα επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από την πέψη, επειδή οι αβλαβείς παραλλαγές μπορούν να μετατραπούν σε επιβλαβείς παραλλαγές.

Γενικές πληροφορίες για αυτό το θέμα είναι διαθέσιμες σε ένα μελέτη από τον Απρίλιο του 2013 συνοψίζονται αρκετά περιεκτικά.

Η ανάπτυξη χρόνιων φλεγμονωδών παθήσεων του εντέρου, όπως η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα, λόγω της καραγενάνης σε σχέση με την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη (CMC) συζητείται σε αυτό μελέτη κέραστος. Αυτό μελέτη Στο πλαίσιο αυτό, ρίχνει φως και στην πρόκληση αλλεργιών.

Μικροκρυσταλλική κυτταρίνη – E460

Η μικροκρυσταλλική κυτταρίνη (MCC) χρησιμοποιείται βιομηχανικά ως πληρωτικό. Η ανακάλυψη της κυτταρίνης Anselme Payen, Γάλλος χημικός, χρονολογείται από το 1838.

Ο Δρ. J. Seidemann προειδοποίησε το 1976 για αυτήν την ουσία, η οποία λέγεται ότι είναι κάτι που το σώμα δεν μεταβολίζει και επομένως το εκκρίνει αμετάβλητο επειδή «απορροφάται» (απορρόφηση λεπτών, αδιάλυτων σωματιδίων μέσω του εντερικού επιθηλίου).

Η διαφορά είναι «μικροκρυσταλλική». Επειδή η συμβατική κυτταρίνη είναι στην πραγματικότητα δύσπεπτη και αποβάλλεται αμετάβλητη και στην ίδια ποσότητα με την κατάποση. Η μικροκρυσταλλική κυτταρίνη, από την άλλη πλευρά, βρίσκεται στην περιοχή των νανομέτρων και ως εκ τούτου μπορεί να ξεπεράσει τον εντερικό βλεννογόνο καθώς και τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Δεδομένου ότι αυτά τα σωματίδια δεν μπορούν να μεταβολιστούν από τον οργανισμό, πρέπει αρχικά να θεωρηθεί ότι παραμένουν στον οργανισμό.

Εν τω μεταξύ, η EFSA περιορίζεται στο να συμβουλεύει εάν το MCC είναι «μέτρια» ή «σχεδόν» διαλυτό σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου εδώ μπορεί να διαβαστεί.

Τουλάχιστον το MCC θα πρέπει να απαγορεύεται στις βρεφικές και νηπιακές τροφές.

Σε αυτή την περίπτωση παρατηρήθηκε αναστρέψιμη φλεγμονή που προκαλείται από το MCC που επηρεάζει τον κυτταρικό ιστό των πνευμόνων μελέτη περιγράφεται.

Θετικές επιδράσεις του MCC στη θεραπεία της αλκαλικής γαστρίτιδας λόγω παλινδρόμησης της χολής αναφέρθηκαν σε αυτό μελέτη αποδεδειγμένος.

Διοξείδιο του πυριτίου – E551

Το διοξείδιο του πυριτίου χρησιμοποιείται βιομηχανικά ως βοήθημα ελεύθερης ροής και προορίζεται να αποτρέψει τη συσσώρευση ουσιών σε σκόνη.

Ωστόσο, τα νανο-μεγέθους σωματίδια πυριτικού άλατος καταγράφονται από τα δενδριτικά κύτταρα του εντερικού βλεννογόνου και έτσι προκαλούν φλεγμονώδεις αντιδράσεις που συνήθως στρέφονται εναντίον παθογόνων μικροβίων.

Η διακηρυγμένη ασφάλεια του διοξειδίου του πυριτίου θα πρέπει να επανεκτιμηθεί, λέει Hanspeter Nägeli από το Ινστιτούτο Κτηνιατρικής Φαρμακολογίας και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης στην τελική μπροσούρα του Εθνικού Ερευνητικού Προγράμματος NRP 64 «Ευκαιρίες και κίνδυνοι από νανοϋλικά».

Στεατικό μαγνήσιο - E572

Το στεατικό μαγνήσιο είναι ένα άλας στεατικού οξέος, που αποτελείται από 96 % στεατικό οξύ και 4 % μαγνήσιο. Χρησιμοποιείται ως παράγοντας ροής/απελευθέρωσης. Το στεατικό μαγνήσιο δεν εμφανίζεται φυσικά.

Οι επιβλαβείς παρενέργειες λέγεται ότι περιλαμβάνουν την αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και τη δυσκολότερη απορρόφηση ζωτικών ουσιών και θρεπτικών συστατικών. Η αλλεργιογόνος δράση έχει αποδειχθεί εδώ περίπτωση που περιγράφεται.