Διαφορά mRNA - modRNA

Χρόνος ανάγνωσης 5 λεπτά

Ενημέρωση - 18 Απριλίου 2025

Η διαφορά από mRNA (αγγελιοφόρο RNA) και modRNA (συνθετικά τροποποιημένο RNA) είναι η φυσική ή τεχνητή προέλευσή τους.
Το mRNA αναφέρεται σε ένα αντίγραφο ενός τμήματος του DNA που περιέχεται σε κάθε κύτταρο, μια δομική οδηγία για την παραγωγή πρωτεϊνών. mRNA διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στη λειτουργία των κυττάρων.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί στο άρθρο Αιθέρια έλαια - γιατί λειτουργούν; περιγράφεται λεπτομερώς, η αιτιώδης συνάφεια έγκειται στη λειτουργία κάθε μεμονωμένου ανθρώπινου κυττάρου.

Όταν μια δραστική ουσία προσκολλάται στον (οσφρητικό) υποδοχέα ενός κυττάρου, αυτό προκαλεί την αντιγραφή ενός DNA-τμήμα, από το DNA που υπάρχει πλήρως στον πυρήνα του κυττάρου, σε mRNA (αγγελιοφόρο RNA), τα οποία στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο Ριβοσώματα για την παραγωγή πρωτεϊνών σύμφωνα με το mRNA χρησιμοποιείται στις παρούσες οδηγίες δόμησης. Αυτές οι πρωτεΐνες είναι πλέον διαθέσιμες για περαιτέρω διεργασίες εντός του κυττάρου (ενδοκυτταρικά), αλλά και εκτός (εξωκυτταρικά).

Το ακόλουθο διάγραμμα απεικονίζει με σαφήνεια τους διαφορετικούς τρόπους δράσης του mRNA και του modRNA:

Η κανονική διαδικασία του οργανισμού περιλαμβάνει τα βήματα 1 - 3: Ένα τμήμα του DNA αντιγράφεται ως mRNA (1), η αντίστοιχη πρωτεΐνη (3) παράγεται στα ριβοσώματα (2) και, ανάλογα με το σκοπό, χρησιμοποιείται εντός ή εκτός του κυττάρου.

Η χρήση του modRNA απαιτεί τα στάδια 4 - 7: Το εξωτερικά παρεχόμενο, συνθετικά (τεχνητά) παραγόμενο modRNA (5) συσκευάζεται σε LNPs (4 - LipidNano Particles), τα οποία εισέρχονται στο κύτταρο μέσω των εξωτερικών λιπιδίων τους (λίπος (περίβλημα)). Εκεί, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες του modRNA, οι πρωτεΐνες (7) παράγονται στα ριβοσώματα (6) σύμφωνα με τις οδηγίες του modRNA και μεταφέρονται εκτός του κυττάρου.
Ωστόσο, καθώς πρόκειται για ξένες πρωτεΐνες, το ανοσοποιητικό σύστημα ειδοποιείται αμέσως και απελευθερώνονται κυτταροκίνες (που χρησιμοποιούνται για την επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων), γεγονός που οδηγεί στη συχνά αναφερόμενη καταιγίδα κυτταροκινών (το ανοσοποιητικό σύστημα απελευθερώνει υψηλές συγκεντρώσεις κυτταροκινών σχετικών με τη φλεγμονή).

Επίδραση του modRNA

Σε αντίθεση με τους ιούς, οι οποίοι απαιτούν έναν κατάλληλο υποδοχέα στην επιφάνεια του κυττάρου για να διεισδύσουν σε αυτό, τα LNPs μπορούν εύκολα να εισέλθουν σε οποιοδήποτε κύτταρο λόγω των λιπιδικών (λιπαρών) ιδιοτήτων τους. Μπορούν ακόμη και να διασχίσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.

Ωστόσο, το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει τις ξένες πρωτεΐνες ως "εχθρικές" και, ως εκ τούτου, τις καταπολεμά προκειμένου να τις εμποδίσει να εξαπλωθούν στο σώμα και να προκαλέσουν βλάβη.

Ενώ το mRNA έχει μόνο πολύ μικρή διάρκεια ζωής λίγων λεπτών, δηλαδή μεταβολίζεται γρήγορα, διασπάται, παραμένει modRNA πολύ περισσότερο στον οργανισμό. Αυτό είναι σκόπιμο, διότι επιτρέπει τη μακροχρόνια παραγωγή της επιθυμητής πρωτεΐνης με βάση την πρωτεΐνη που παράγεται από το modRNA το προβλεπόμενο σχέδιο κατασκευής.

Το πρόβλημα που προκύπτει με αυτές τις ξένες πρωτεΐνες είναι ότι, όπως αναφέρθηκε, αναγνωρίζονται ως ξένες για τον οργανισμό και τα κύτταρα που φέρουν τέτοιες πρωτεΐνες πρέπει να καταστραφούν από το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτό είναι γενικά γνωστό από κάθε είδους λοίμωξη που προκαλείται από βακτήρια (τα οποία επιτίθενται εκτός του κυττάρου) ή ιούς (οι οποίοι εισβάλλουν στο κύτταρο).

Το μειονέκτημα της μακροχρόνιας modRNA Ωστόσο, το ανοσοποιητικό σύστημα πρέπει να καταστρέψει τόσα πολλά κύτταρα που με την πάροδο του χρόνου επηρεάζονται ολόκληρες δομές ιστών και άλλα παθογόνα έχουν εύκολο έργο λόγω της υπερφόρτωσης του ανοσοποιητικού συστήματος.
Καθώς όλα τα όργανα εξαρτώνται επίσης από τις πρωτεΐνες του modRNA Η αποτυχία ολόκληρων κυτταρικών ομάδων που προκαλείται από την ανοσολογική αντίδραση μπορεί να φανεί στη μαζική νόσο των προσβεβλημένων οργάνων.

Τα παρασκευάσματα που προσφέρονται στην ανθρωπότητα στο πλαίσιο των μέτρων corona περιέχουν τέτοια modRNAκαθώς και όλα τα άλλα στο modRNA ουσίες με βάση τις οποίες θα κυκλοφορήσουν στην αγορά στο μέλλον.

Ο φόβος που εκφράστηκε αρχικά από τους επικριτές ότι modRNA και πάλι σε DNA μπορούν να ενσωματωθούν (αντίστροφη μεταγραφάση - ενζυμικά ενεργές πρωτεΐνες που δρουν ως RNA-εξαρτώμενη Πολυμεράσες του DNA καταλύοντας τη μεταγραφή προς την αντίθετη κατεύθυνση), έχει δυστυχώς αποδειχθεί ότι είναι αλήθεια - αντίθετα με τις αποπροσανατολιστικές δηλώσεις των επίσημων φορέων - όπως προκύπτει από μελέτες π.χ. Liguo Zhang e.a. (25 Μαΐου 2021), και Markus Aldén e.a. (06/05/2021) έχει ήδη αποδειχθεί.

Γιατί το modRNA;

Η ιδέα της χρήσης τροποποιημένου mRNA για την αντιμετώπιση ή και τη θεραπεία ασθενειών ήταν πολύ ενδιαφέρουσα.
Ωστόσο, οι γιατροί και οι επιστήμονες που κάποτε τους τιμούσαν ως θεούς στα λευκά έπρεπε τελικά να συνειδητοποιήσουν ότι ήταν κατά μίλια κατώτεροι από τη δημιουργική σοφία του Θεού. Εξάλλου, υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της θεωρητικής γνώσης και των πρακτικών τελικών προϊόντων που είναι ωφέλιμα για την ανθρώπινη υγεία. Και τελικά: το χρήμα αγιάζει τα μέσα ...

Πέρα από τις ηθικές πτυχές τέτοιων σχεδίων και εφαρμογών, είτε στο πλαίσιο π(λ)ανδαιμιών, για παράδειγμα, είτε ενδεχομένως και αμφισβητήσιμων, συχνά φαινομενικά αναπτυξιακών φιλοδοξιών, δεν φαίνεται ότι οι ανθρώπινες ικανότητες έχουν ωριμάσει σε τέτοιο βαθμό ώστε, με βάση την αξιόπιστη κατανόηση προηγούμενων ερευνητικών αποτελεσμάτων, η ανάπτυξη τέτοιων modRNA θα μπορούσε να λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να τεθούν ειδικά σε κίνηση σε ένα κύτταρο διεργασίες που έχουν αποκλειστικά(!) θεραπευτικό αποτέλεσμα με επαρκή εξειδίκευση.

Δεδομένου ότι οι εν λόγω modRNA μεταφορά LNPs δεν μπορούν να ελεγχθούν ειδικά και συνεπώς μπορούν να διεισδύσουν σε οποιοδήποτε κύτταρο - ενώ οι ιοί εισέρχονται μόνο σε κύτταρα που διαθέτουν κατάλληλο υποδοχέα - είναι αναπόφευκτη η γενικευμένη επίδραση.

Επιπλέον περιλαμβάνουν modRNA με βάση ουσίες, για την καταπολέμηση πιθανής βακτηριακής μόλυνσης κατά τη διαδικασία παραγωγής, πλασμίδια (εξωχρωματικό δίκλωνο, αυτοαναπαραγόμενο μόριο DNA που περιέχεται στα βακτήρια), τα οποία κωδικοποιούν την αντοχή στα αντιβιοτικά, γεγονός που με τη σειρά του προάγει την ανάπτυξη πολυανθεκτικών μικροβίων.

Ενώ τα αντιβιοτικά αναπτύχθηκαν αρχικά ειδικά για παθογόνα, αυτά έδωσαν όλο και περισσότερο τη θέση τους σε αντιβιοτικά ευρέος φάσματος που ήταν αποτελεσματικά κατά πολλών παθογόνων. Καθώς τα αντιβιοτικά ευρέος φάσματος γίνονταν όλο και πιο αποτελεσματικά, τα πρώτα παθογόνα γίνονταν ανθεκτικά. Το πιο γνωστό ανθεκτικό παθογόνο είναι το MRSA-βλαστοκύτταρο (Ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη Staphylococcus aureus).

Μια ανεπιθύμητη παρενέργεια των αντιβιοτικών είναι η ικανότητά τους να βλάπτουν τη φυσική βακτηριακή εντερική χλωρίδα, η οποία αποτελεί μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος.
Μόνο τα αιθέρια έλαια με βακτηριοκτόνο δράση, τα οποία με τη σειρά τους περιέχουν χιλιάδες "αντιβιοτικά", καθιστούν σχεδόν αδύνατο για τα παθογόνα να αναπτύξουν ανοσία έναντι αυτού του πλήθους βακτηριοκτόνων. Ένα θετικό στοιχείο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι τα αιθέρια έλαια, ακόμη και αν έχουν βακτηριοκτόνο ή ιοκτόνο δράση, δεν επιτίθενται στην εντερική χλωρίδα στον γνωστό βαθμό.

Το ανθρώπινο κύτταρο χρησιμοποιεί την ικανότητά του να εκφράζει πρωτεΐνες για να διατηρεί την αλληλεπίδραση όλων των λειτουργικών στοιχείων του ανθρώπινου σώματος, αφενός για να καταστήσει δυνατή τη ζωή και αφετέρου για να το προστατεύσει από εχθρικούς εισβολείς.

Συνθετικό modRNA ωστόσο, αναγκάζει το κύτταρο να παράγει μια πρωτεΐνη που είναι ξένη προς αυτό και επομένως εχθρική προς αυτό, και στη συνέχεια να την απελευθερώσει μέσω Εξωσωμάτια (Κυστίδια) στην επιφάνεια του κυττάρου και το κάνουν να γίνει ιογενές, χαρακτηρίζοντάς το έτσι ως "εχθρό" και εκθέτοντάς το στην καταστροφή από το ανοσοποιητικό σύστημα.

Μοριακός βιολόγος Καθηγητής Dr Klaus Steger και επιγενετιστής Καθηγήτρια Dr Alexandra Henrion Caude περιγράφουν αυτές τις σχέσεις σε ένα άρθρο που μπορείτε να διαβάσετε εδώ Συνέντευξηή Άρθρο με ημερομηνία 27 Απριλίου 2023 με περισσότερες λεπτομέρειες.

Γιατί το mRNA είναι τοξικό (PDF)

Σε ένα ελεύθερα διαθέσιμο βιβλίο μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες με τίτλο "Γιατί το mRNA είναι τοξικό" (εσωτερικός διακομιστής), οι συγγραφείς Michael Palmer, MD Sucharit Bhakdi, MD, Margot DesBois, BA Brian Hooker, PhD, Mark Skidmore, PhD David Rasnick, PhD Mary Holland, JD Catherine Austin Fitts παρέχει 218 σελίδες με βασικές πληροφορίες σχετικά με την ιολογία, την ανοσολογία και την τοξικολογία σε αυτό το πλαίσιο.

Οι ακόλουθοι σύνδεσμοι παραπέμπουν σε εξωτερικούς διακομιστές (η διαθεσιμότητα ελέγχθηκε στις 14/04/2025):

• Τοξικότητα mRNA (Αγγλικά)
• Tossicita Vaccini (Italiano)
• Toxicidad de la vacuna de ARNm (Espaniol)
• 信使核糖核酸疫苗的毒性 (Κινέζικα)
• Az mRNS vakcinák toxicitása (Magyar)
• De giftiga mRNA-vaccinen (Svenska)

Εργαστηριακή απόδειξη

Για τους πληγέντες, η Ινστιτούτο Μοριακής Διαγνωστικής (INMODIA) χρησιμοποιεί εξαιρετικά εξειδικευμένες αναλυτικές μεθόδους για την ανίχνευση των συστατικών των διαφόρων ουσιών (εμβολίων) βάσει δειγμάτων που υποβάλλονται με τη μορφή

• Υλικό βιοψίας ή αυτοψίας (σταθεροποιημένο ή ενσωματωμένο σε παραφίνη αρχειακό υλικό, π.χ. λαμβανόμενο κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων)
• Πλάσμα αίματος, εγκεφαλονωτιαίο υγρό (εγκεφαλονωτιαίο υγρό)
• Ανοσοκύτταρα από ολικό αίμα ή εγκεφαλονωτιαίο υγρό

Οι πρωτεΐνες Spike μπορούν ακόμη να βρεθούν στα εξωσώματα που απομονώνονται από το αίμα μετά από 2,5 χρόνια και σε μεμονωμένες περιπτώσεις ακόμη και μέχρι 4 χρόνια από την τελευταία δόση που χορηγήθηκε. αποδεδειγμένο όπως αποδεικνύεται επίσης από αυτό Μελέτη (709 ημέρες; πλήρες κείμενο - προτύπωση) του Πανεπιστημίου Yale από τις 18 Φεβρουαρίου 2025.

Η Μινεσότα γίνεται η 11η πολιτεία των ΗΠΑ που απαγορεύει τις ενέσεις mRNA

Στις 7 Απριλίου 2025, ο Shane Mekeland, εκπρόσωπος της πολιτείας της Μινεσότα, παρουσίασε το νομοσχέδιο HF 3152 να απαγορεύσει τα εμβόλια που βασίζονται σε γονίδια, όπως αναφέρεται σε αυτό το Άρθρο προκύπτει.

Η Μινεσότα ακολουθεί έτσι το παράδειγμα των πολιτειών Ουάσινγκτον, Μοντάνα, Νέα Υόρκη, Αϊντάχο, Αϊόβα, Κεντάκι, Τενεσί, Νότια Καρολίνα, Τέξας και Φλόριντα.